TheLawOfConservationOfAddiction

یه روز به خودت میای،میفهمی تو اعتیادتو ترک نکرده بودی.همه ی این مدت که فکر میکردی سیگار و قرصاتو با اراده و تلاش خودت کنار گذاشتی،همش خیال واهی بوده.آره، دلیلش اراده و تلاش خودت نبود.فقط به خاطر این بود که اون پیشت بوده.اونقدری بودنش آرومت میکرده که نیازی به سیگار برا آروم شدن نباشه.

میفهمی تو به جای اینکه اعتیادتو ترک کنی،فقط نوعشو تغییر داده بودی.به قول قانون پایستگی انرژی،از بین نرفته بود،فقط از "جسمی" به یه آدم انتقال پیدا کرده بود.

حالا اون آدم رفته،تو موندی و دلتنگی هات.تو موندی و این اعتیاد رام نشدنی.تو موندی و قانون پایستگی وابستگی.

باید اعتیادتو انتقالش بدی.از اون آدم به یه جسم دیگه.شایدم به یه آدم دیگه.

چاره دیگه ای نداری رفیق،میفهمی؟